ممكن است روزی با استخراج سلول‏های بنیادی كه درون رحم وجود دارد، دیابت كنترل شود. این خبر را محققان دانشكده پزشكی «ییل» پس از یك پژوهش جدید ارایه دادند كه در مجله «درمان ولكولی» انتشار یافت. این گروه با استفاده از تبدیل سلول‏های داخل رحمی به سلول‏های مولد انسولین، دیابت را در موش‏ها درمان كردند. آندومتر یا لایه داخلی رحم، منبعی از سلول‏های بنیادی در افراد بالغ است. این سلول‏ها، هر ماه طی یك سیكل عادت‌ماهانه، بافت رحمی تولید می‌كنند. با وجود این، آنها هم مثل دیگر سلول‏های بنیادی می‌توانند به سلول‌های دیگر تقسیم شوند.
  گروه ییل دریافت كه می‌توان از سلول‏های بنیادی آندومتریال برای تولید سلول‏هایIslet كه مولد انسولین هستند، استفاده كرد. در مراحل و بررسی‌های پیشرفته‏تر، می‌توان از پیوند این سلول‏ها برای درمان بیماران دیابتی استفاده كرد. این پژوهش توسط دكتر هیو تیلور، پروفسور دانشگاه ییل انجام شد. محققان، سلول‏های بنیادی آندومتریال را در محیط‌های كشت حاوی مواد مغذی خاص و فاكتورهای رشد غوطه‏ور كردند. سلول‏های بنیادی آندومتریال در واكنش به این مواد، خصوصیات سلول‏های بتای پانكراس را اتخاذ كردند كه مولد انسولین هستند. سلول‏های بنیادی آندومتریال در یك دوره انكوباسیون سه هفته‏ای، به شكل سلول‏های بتا درآمدند و تولید پروتئین‏هایی را كه به صورت تیپیكال توسط سلول‏های بتای پانكراس ایجاد می‌شود، شروع كردند. همچنین بعضی از این سلول‏ها، انسولین تولید كردند. بدن بعد از غذا خوردن، غذا را به اجزای آن مثل مواد قندی به گلوكز تبدیل می‌كند تا در بدن گردش كنند.
واكنش آزادسازی انسولین از سلول‏های بتا، به سلول‏های بدن امكان می‌دهد تا گلوكز موجود در گردش خون را دریافت كنند. در این پژوهش پروفسور «تیلور» و گروه او، سلول‏های بنیادی بالغ را با گلوكز مواجه كردند و دریافتند كه شبیه به سلول‏های تیپیكال بتای پانكراس هستند. سلول‏های محیط كشت با تولید انسولین، واكنش نشان می‌دادند. این گروه سپس به موش مبتلا به دیابت، سلول‏های بنیادی بالغ تزریق كردند. این موش تعداد كمی سلول‏های بتای فعال داشت و مقدار گلوكز موجود در خونش زیاد بود.
موشی كه درمان با سلول‏های بنیادی را دریافت نكرده بود، همچنان مقدار گلوكز خونش زیاد بود، لتارژیك و مبتلا به كاتاراكت شد. در مقابل موشی كه درمان با سلول‏های بنیادی را دریافت كرده بود، فعال بود و مبتلا به كاتاراكت نشد ولی مقدار گلوكز خونش بالاتر از حد نرمال باقی ماند. پروفسور تیلور می‌گوید: «قدم بعدی این تحقیق مشخص می‌كند كه این درمان چقدر موثر است. ما همچنین در حال بررسی هستیم كه با تغییر در مواد مغذی محیط كشت یا با افزایش دوز تزریقی سلول‏ها چگونه می‌توان درمان را موثرتر كرد. سلول‏های بنیادی آندومتریال احتمالا بیشتر برای درمان مبتلایان به دیابت تیپ یك مفید هستند كه در آنان سیستم ایمنی بدن سلول‏های مولد انسولین را از بین می‏برد، در نتیجه انسولین نمی‌تواند مقدار گلوكز خون را كنترل كند».

گردآوری و انتشار : پایگاه تخصصی دیابت ایران