ديابت شيرين يك بيماري است كه در آن بدن قادر به توليد و يا استفاده از انسولين نمي باشد. انسولين يكي از هورمونهاي ضروري بدن است كه ميزان سوخت و ساز گلوكز، چربي و پروتئين را تنظيم مي كند. اين سوخت و سازها بر اثر بيماري ديابت دچار اختلال مي گردند. بطور معمول افرادي كه از ديابت رنج مي برند داراي سطح بالايي از گلوكز در خون خود مي باشند كه به آن «هايپرگليسمي» هم مي گويند و ناشي از ترشح ناقص انسولين، عملكرد بد انسولين و يا هر دو مي باشد.
بيماير ديابت به چهار دسته تقسيم مي شود، اما دو نوع از اين بيماري حدود 95 درصد از بيماران ديابتي را تشكيل مي دهد كه شامل ديابت نوع اول و نوع دوم مي شود. هر دوي آنها علائم، خصوصيات و راهبردهاي مديريت بيماري مخصوص به خود را دارا مي باشند. در ديابت نوع اول براي كنترل سطح قند خون نياز به مصرف انسولين مي باشد كه معمولاً به بيمار تزريق و يا خورانده مي شود. اين نوع بيماري حدود 5 تا 10 درصد يا حدود 500000 تا يك ميليون نفر از بيماران ديابتي را شامل مي شود و معمولاً در افراد جوان كمتر از 30 سال اتفاق مي افتد. دو عامل از عوامل خطر ساز اين بيماري كه توليد انسولين را تحت تاثير قرار مي دهند عبارتند از عوامل ژنتيكي و واكنشهاي خود به خودي سيستم ايمني بدن.
ديابت نوع دوم بطور رسمي «ديابت شروع بزرگسالي» ناميده مي شود زيرا معمولاً افراد بالاتر از 30 سال را مبتلا مي كند. اما جديدترين تحقيق بعمل آمده نشان مي دهد كه در تعداد زيادي از بچه ها هم ديابت نوع دوم تشخيص داده شده است. هر ساله در ايالات متحده، 2000 مورد جديد در ميان بچه هايي كه به مدرسه مي روند، به اين بيماري مبتلا مي شوند. به نظر مي رسد كه روند ديابت نوع دوم در بين بچه ها و نوجوانان سياه پوست با سرعت بسيار زيادي در حال افزايش است. بيش از 15 درصد از بيماراني كه بيش از سن 30 سالگي مبتلا به ديابت مي شوند، تا سن 40 سالگي فوت مي كنند كه ميران آن 20 برابر مرگ هاي معمولي است.
ديابت نوع دوم در حدود 90 تا 95 درصد از مبتلايان به ديابت و يا نزديك به 15 ميليون آمريكايي را شامل مي شود. عوامل خطر ساز براي ابتلا به ديابت نوع دوم مي باشند. تقريباً 80 درصد از بيماران مبتلا به ديابت نوع دوم، در هنگام تشخيص بيماري دچار چاقي بوده اند. همچنين شيوع ديابت نوع دوم در جوامعي كه داراي فعاليت فيزيكي زياد هستند، بسيار پايين مي باشد. تقريباً 24 درصد از بيماران ديابتي نوع دوم شكل زندگي بي تحركي دارند.
جديدترين نتيجه تحقيق كه توسط مجمع مبتلايان به ديابت آمريكا (ADA) به انتشار رسيده است، اين نكته را خاطر نشان مي كند كه : « دكترها از اين مي ترسند كه اين فاجعه گسترش پيدا كند» تعداد تلفات ديابت بسيار زياد است. اين بيماري هفتمين عامل اصلي مرگ در ايالات متحده است. اين بيماري علت اصلي كوري (عهر ساله 12000 تا 24000 مورد) و علت اصلي بيماري نارسايي كليوي (حدود 40 درصد از موارد جديد) مي باشد.
همچنين ديابت موجب بروز آسيب عصبي در 60 تا 70 درصد از بيماران به ويژه افزايش خطر قطع اندامهايي تحتاني بدن مي گردد، حقيقت وحشتناك اين است كه حدود 4/5 ميليون نفر مبتلا به ديابت وجود دارد كه هنوز بيماري آنها تشخيص داده نشده است.