همانطور که می دانیم بدن ما دارای نواحی متعددی برای ذخیره چربی است، اما توجه به این نکته ضروری است که چربی های تجمع یافته در نقاط مختلف بدن از اهمیت پزشکی یکسانی برخوردار نیستند. برای مثال، چربی های زیر پوستی به مراتب کم خطرتر از تجمعات چربی های احشایی هستند.
می دانیم که میزان بالای چربی احشایی سبب ایجاد مشکلات مانندی فشار خون،دیابت و کبد چرب می شود.
جدیدترین مطالعات انجام شده در مرکز مطالعات پزشکی ویک فورست آمریکا نشان می دهد بهترین راه مبارزه با تجمع چربی و کاهش چربی های احشایی، افزایش مصرف ترکیبات حاوی فیبر محلول نظیر سبزیجات، میوه و دانه های مغزدار و نیز افزایش فعالیت فیزیکی است.
طبق یافته های این محققان، افزایش مصرف فیبر های سبک به میزان 10 گرم در روز می تواند میزان چربی احشایی را تا 3.7 درصد طی 5 سال کاهش دهد.  مصرف روزانه 2 عدد سیب کوچک، یک فنجان نخود سبز و یا نصف فنجان لوبیا قرمز می تواند میزان 10 گرم فیبر مورد نظر شما را تامین کند.
در این تحقیقات مشاهده شده که دریافت فیبر محلول در رژیم غذایی باعث کاهش سرعت تجمع چربی احشایی می شود ،نه چربی زیر جلدی.
در کنار مصرف رژیم فیبردار، بهبود فعالیت فیزیکی و رفع کم تحرکی نیز می تواند در کاهش چربی های بافتی از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد. انجام فعالیت های منظم روزانه نظیر پیاده روی و دوچرخه سواری علاوه بر کاهش قند خون و بهبود کنترل کلسترول، می تواند اثر بسزایی در کاهش چربی های بافتی و نیز کاهش وزن شما داشته باشد.

*فیبرها دو نوع می باشند: فیبر محلول و فیبر غیر محلول.
فیبر های محلول: که در هویج، لوبیا، کدو، جو، میوه ها و سبزیجات یافت می شوند.
فیبر های غیر محلول: که در گندم، انجیر، هلو، گوجه فرنگی و غلات یافت می شوند.