گروه اول: کسانی هستند که کلا نسبت به سلامتی و دیابت خود بی تفاوت هستند. آنها عموما هیچ اقدامی برای کنترل قند خونشان انجام نمی دهند. نه به دکتر مراجعه می کنند، نه آزمایش می دهند، نه ورزش می کنند، نه تغذیه سالم دارند. بالا بودن قند در طول چندین سال عوارض خطرناکی را قطعا برای آنها به دنبال خوهد داشت. آنها زمانی به فکر کنترل دیابت می افتند که یا چشم خود را از دست می دهند، یا سکته می کنند، یا کلیه شان از کار می افتد یا پایشان زخم شده و مجبور به قطع آن می باشند... بسیار بسیار زیادند افرادی که پشیمان می شوند چرا زورتر به فکر نیفتاده بودند. چرا با کمی توجه دیابت را مهار نکرده بودند. کنترل دیابت ساده تر از این حرفها بود...
گروه دوم: افرادی هستند که در ظاهر دیابت خود را کنترل می کنند. مثلا به پزشک مراجعه کرده اند، قرص می خورند یاا انسولین می زنند.  آنها چنین تصور می کنند قرص خوردن و یا انسولین زدن به تنهایی کافیست. تصور می کنند فقط با خوردن داروهای گیاهی قندشان کنترل می شود. بر این باورند که چون خیلی ورزش می کنند و یا رژیم سخت دارند، قندشان کنترل می شود. به عبارت دیگر این افراد به اشتباه تصور می کنند که قند خود را کنترل می کنند. خوردن قرص، ورزش، مراجعه به پزشک، تعذیه صحیح و ... هیچکدام به تنهایی برای مهار کردن واقعی دیابت کافی نیست. به علت نداشتن آگاهی صحیح از چگونگی کنترل واقعی دیابت، عمده افراد کشور ما در این گروه قرار دارند. متاسفانه این افراد نیز با گذشت زمان دچار عوارض خواهند شد. اگر یاد بگیریم چه کنیم... کنترل دیابت ساده تر از این حرفهاست...

گروه سوم: افرادی هستند که:
    با شرکت در کلاسهای آموزش دیابت و اختصاص وقت کمی به این موضوع، دیدگاه جدیدی در برخورد با دیابت پیدا می کنند و انگیزه پیدا کرده تا اقدام به کنترل صحیح بنمایند.
    به درستی بین دارو، ورزش و  تغذیه خود تعادل برقرار می کنند. میدانند چه میزان ورزش بکنند، چه مقدار غذا و از چه غذاهایی بخورند.
    با اندازه گیری قند خون در منزل، تلاش می کنند تجربه خود و بدن خود را در خصوص تاثیر قند بهتر بشناسند. کلیه قند هایشان در محدوده هدف می باشد.
    به پزشک خود مراجعه مستمری دارند.
    برای انجام آزمایشها و معاینات دوره ای و پیشگیرانه دیابت، به آزمایشگاه و متخصصان مربوطه مراجعه می کنند.

» شما اکنون در کدام گروه قرار دارید؟
لحظه ای تامل کنید و بررسی نمایید که هم اکنون شما در کدام گروه مذکور قرار دارید... منطق به ما حکم می کند که خود را در گروه سوم قرار دهیم. ولی به راستی چگونه می توانیم به این هدف برسیم؟  یک دیابتی موفق که در گروه سوم قرار دارد:
    قندهای ناشتای کمتر از 130 و قند های دوساعت بعد از غذایش کمتر از 180 می باشد.
    آزمایش HbA1C را هر سه ماه انجام می دهد و نتیجه آن کمتر از 7% می باشد. با هر بار انجام این آزمایش برای معاینه به پزشکش مراجعه می کند.
    چربی و فشار خون نرمالی دارد.
    مصرف سیگار را محدود می کند.
    برای معاینه ته چشم، هر سال به متخصص شبکیه چشم مراجعه می کند.

» چرا آموزش کلید درمان دیابت می باشد؟
education_gnمهم نیست که هم اکنون در کدام گروه قرار دارید، مطمئن باشید شما هم می توانید در گروه سوم قرار بگیرید. رمز کلیدی برای ورود به گروه سوم این است که دیابت را بشناسیم و یاد بگیریم... آموزش ببینیم...مطلع شویم... انگیزه پیدا کنیم و گام برداریم.
مطابق شواهد علمی، آموزش فرد دیابتی به طور چشمگیری از بروز عوارض جلوگیری می نماید. مطابق استاندارد فدراسیون بین المللی دیابت، هر فرد دیابتی باید در سال 15 ساعت آموزش ببیند. ناگفته نماند که آموزش در حد 1 ساعت هم تاثیر چشمگیری در شما خواهد داشت.
شرکت در کلاسهای آموزشی دیابت، برای شما کلیه شرایط را فراهم می سازد. به شما فلسفه دیابت را یاد می دهد. به شما اصول تغذیه صحیح را می آموزد. به شما یاد می دهد که چگونه می توان با داشتن یک رژیم نسبتا آزاد، قند را کنترل نمود. به شما انگیزه می دهد که ورزش کنید. شما را توانمند می سازد که گام بردارید و موفق شوید.
اگر خودتان دیابت دارید، مطمئن باشید که بعد از شرکت در این کلاسها، انسان دیگیری خواهید شد. اگر پدر و یا مادرتان دیابت دارند، مطمئن باشید، پس از شرکت در کلاس هم از جهت روحی و هم از جهت جسمی بهبود خواهند یافت.

گردآوری و انتشار : پایگاه تخصصی دیابت ایران