وقتی صحبت از جلوگیری از عوارض پوستی دیابت می شود، دو اصل متناقض توصیه می شوند: هیدراته نگه داشتن پوست و خشک نگه داشتن آن. حال مفهوم این توصیه ها و راه حل نهایی چیست؟
در ابتدا اهمیت هیدراته (مرطوب و آبدار) نگه داشتن پوست را مطرح می کنیم. وقتی سطوح قند خون در یک فرد دیابتی دچار اختلال می گردد و یا افزایش می یابد، پوست دهیدراته (از دست دادن آب) و خشک می شود که این امر منجر به سوزش و ترک خوردن پوست می شود که از عوارض شایع دیابت است.
این عوارض پوستی شانس ابتلا به عفونت ها را افزایش می دهند، زیرا هر زمان که مقدار قند خون بالا باشد و سطح پوست باز باشد، راه برای ورود میکروب ها و ایجاد عفونت هموار می گردد
از طرف دیگر باید بدانید که پوست هیدراته نشانه سلامت پوست است، ولی باید توجه داشته باشید که صرفا نمناک بودن و یا  حتی عرق ریزی پوست به معنای سلامت پوست نیست، به ویژه در افرادی که دارای اضافه وزن هستند.
نکته قابل توجه آن است که در پوستی که رطوبت فراوان دارد، این رطوبت باعث می شود که قارچ به چین خوردگی های پوست رسوخ کند و زمینه ساز آلودگی در پوست گردد.
نكروبیوزیس لیپوئیدیكا
نكروبیوزیس لیپوئیدیكا ( Necrobiosis Lipoidica ) :
یک عارضه پوستی نادر است که ممکن است با بیماری دیابت همراه گردد. این عارضه ممکن است علی رغم کنترل سطوح قند خون ایجاد شود و همچنین ممکن است قبل از تشخیص دیابت آشکار شود، ولی معمولا سال ها پس از ابتلا به دیابت واقع می شود.
این بیماری اغلب در ساق پا ایجاد می شود، اما ممکن است در دیگر نقاط بدن نیز ایجاد شود (تصویر روبرو).
این بیماری سبب ایجاد ضایعات کوچک و برجسته و بیضی شکل با رنگ قرمز تیره یا زرد مایل به قهوه ای می شود که سطحی ضخیم و براق دارند و حاشیه های آنها بر روی پوست واضح می باشند. ممکن است ضایعات دردناک و خارش آور باشد. چنانچه این ضایعات و لکه ها باز شوند و منجر به ایجاد زخم گردند، باید تحت مراقبت های بالینی قرار گیرند.
تا به امروز درمان های این بیماری تقریبا بی ثمر بوده اند. برخی مواقع نكروبیوزیس لیپوئیدیكا بدون درمان تخفیف می یابد و برطرف می گردد. هر چند که توسعه این بیماری به میزان موفقیت در کنترل قند خون وابسته نیست، ولی متخصصین تذکر می دهند که سطوح بالای قند خون می تواند منجر به ایجاد عفونت های ثانوی در لکه ها و ضایعات ایجاد شده گردد.

متخصصین دیابت به بیماران توصیه می کنند که با پیروی از توصیه های زیر عوارض پوستی مرتبط با دیابت را به حداقل برسانند:
* خشک و تمیز نگه داشتن پوست
* از پودر تالک یا تالکوم(  talcum) در قسمت هایی از بدن که رطوبت و تعریق بیشتری دارند استفاده کنید.
* از حمام و دوش گرفتن با آب بسیار گرم پرهیز نمایید.
* برای پیشگیری از خشکی پوست از نرم کننده ها استفاده نمایید و در فصول سرد و خشک سال از ابزارهای مرطوب کننده هوا مثل دستگاه بخور در منزل استفاده کنید.
* بریدگی ها و زخم ها را سریعا درمان کنید و از مصرف مواد تند مانند الکل و آیوداین بر روی پوست اجتناب کنید.
* با کنترل قند خون از اضافه شدن عفونت اضافی بر روی این ضایعات پیشگیری کنید.
* برای عوارض پوستی درمان نشدنی ، به پزشک متخصص پوست و مو مراجعه کنید.

گردآوری و انتشار : پایگاه تخصصی دیابت ایران